مبانی و مفهوم اخلاقیات ( Ethic )در کشاورزی

Ethic, از واژه یونانی ethos به معنای نیازمندی های اساسی و پایه ای برای زندگی کردن است. یعنی شناخت درستی ها، تعادل و هماهنگی بین آنچه که هست و آنچه که باید باشد. بطور مشخص، اخلاق به شاخه ای از فلسفه گفته می شود که به دنبال تجزیه، تحلیل و تبیین افکار و اندیشه های موجود است و در مورد سودمندی آن برای عموم داوری می کند. مفید بودن، مناسب بودن، سودآور بودن و در نهایت قابل پذیرش بودن یک دانش بخصوص یا یک شیوه مدیریتی ویژه توسط افراد جامعه، می تواند آن دانش یا روش ویژه را به سمت اخلاقیات سوق دهد که این همان خوب یا بد بودن و در نهایت توانایی ایجاد تعادل بین جنبه های مثبت یا منفی یک فعالیت است. رعایت اخلاق در تحقیقات علمی که از آن تحت عنوان اخلاق حرفه ای نیز یاد می شود؛ در بر گیرنده فعالیت های درست و صحیحی است که برای انجام یک پژوهش و تحقیق علمی مورد نیاز است. کشاورزی یکی از مهمترین فعالیت های انسان است که رعایت جنبه های اخلاقی در آن بسیار ضروری به نظر می رسد. این جنبه ها در بر گیرنده انسان (به عنوان یک جز)، حیوانات، محیط زیست، جامعه، اقتصاد و سیاست می باشد. مهم ترین مسئله اخلاقی تولید، مصرف و تجارت غذا در حضور گرسنگان است، همچنین سالم بودن مواد غذایی نیزیک مسئله ی اخلاقی بسیار مهم است. در تمامیت کارکردی، کشاورزی به عنوان یک سیستم پیچیده ی تولید، ارزش های اجتماعی و ارتباطات اکولوژیکی دیده شده است، یعنی جایی که تمامیت کارکردی سیستم می تواند توسط فعالیت های انسانی پرورش یابد یا قطع شود. بر این اساس مسئولیت آیندگان و نیز نسل های کنونی، ما را به حفظ منابع طبیعی حیات و اجتناب از تغییرات غیر قابل برگشت با پیامدهای قابل پیش بینی متعهد می سازد. بنابراین نگاه اخلاق گرایانه یک دیدگاه کلی نگر بوده و صرفا مجموعه ای از روش ها نیست بلکه نگرشی است که تنها به تولید بسنده نکرده و کل سیستم را در نظر گرفته و انسان را نیز جزیی از این سامانه به شمار می آورد و گام برداشتن در راستای کشاورزی پایدار در تحقق اهداف همین نگرش می باشد

کلیدواژه ها:

اخلاق ، محیط زیست ، کشاورزی پایدار ، بوم نظام