ضمان ومسولیت مدنی تخریب محیط زیست از منظر قواعد فقهیه

موضوع تخریب محیط زیست ازمسائل مهم وجدید درعرصه فقه وحقوق اسلامی به شمارمی رود وازنظرفقهی، پذیرش مسئوولیت بایدبا اثبات تقصیرهمراه باشد. تلف مال غیر، ازموارد تحقق مسئوولیت مدنی و ضحان است. بدون شک اتلاف مواهب طبیعی وانفال ازمصادیق اتلاف مال غیراست وتخریب آنها موجب ایجادتعهد وجبران خسارت خواهد بودوبه لحاظ قواعد فقهی، واردکردن هرگونه آسیب، تلف کردن، تخریب نمودن ، سودجویی و..... که سلامت محیط زیست را به خطراندازدطبق قاعده اتلاف، تسبیت ولاضرر محکوم و متلف وضرر زننده باید مجبوربه جبران خسارت وارده برآید. گرچه درفقه اسلام قواعدی مانند احترام مال مردم وسلطنت براموال (قاعده تسلیط) وجوددارد، که دربعضی موارد به نفع انسان رقم می خوردند اما به هنگام تعارض با قاعده های فوق الذکر، آن قواعد حاکم بوده ومحلی ازاعراب برای قاعده احترام وتسلیط وجودنخواهد داشت.

کلیدواژه ها:

ضمان ، مسئولیت مدنی ، اتلاف ، نسبیب