نگاه غیرکالبدی با رویکرد اقتصادی در بهسازی،نوسازی و بازسازی بافتهای فرسوده

بافت فرسوده، به مفهوم فرسودگی کالبدی محصول تاثیر فرآیندهای متفاوتی است.به غیر از مفاهیم کالبدی که منجر به فرسودگی می شوند،مفاهیم غیر کالبدی اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی نیز هستند که امروزه نقش به سزایی در فرسودگی نسبی و کامل شهردارا می باشند. بافتهایی که امروزه به صورت فرسوده وجود دارند اغلب در قسمتهای قدیمی شهر هستند ولی بعضی شهر و شهرکهای جدید نیزوجود دارند که به علت رعایت نکردن اصول و قوانین شهرسازی و معماری شکل گرفته اند که این بی برنامگی و مشکلات را کهبوجود آمده به شهرها و شهرکهای دیگر نیز تسری داده اند. نگاه اقتصادی در بافتهای فرسوده به منظور بهسازی و نوسازی شهرها یکی از مسایل و مشکلات امروزی در شهرها می باشد و اینبه آن باور نیست که آن نگاه اقتصادی فقط به مشکلات بافتهای فرسوده می افزاید بلکه در اکثرمواقع باتراکمهای تشویقی مناسب ممکن است از این معضلات در بافتهای فرسوده جلوگیری کند،ولی به دلیل اینکه اکثر نگاههای اقتصادی که در بهسازی و نوسازی شهری وجود دارد برای کسب سود و بالابردن قیمت زمین است بعضی مسایل جانبی از قبیل اصول و مقررات شهرسازی ومعماری،جمعیت و زیر ساختهای آن بافت و غیره نادیده گرفته می شود. برای بررسی این موضوع در این مقاله از روش توصیفی-تبیینی و رویه ای استفاده خواهد شد و از منابع کتابها و مقالاتی نیز برای تشریح مسایل خواهیم پرداخت

کلیدواژه ها:

بهسازی ، نوسازی ، بازسازی ، تجمیع و تقطیع اقتصادی ، سرمایه گذاری اقتصادی