کاربری اراضی و مدیریت ترافیک و حمل و نقل درون شهری

کاربری زمین و حمل ونقل و انتقالات شهری، دو جزء جدا نشدنی از سیستم عمومی ساختارشهری است، الگوی کاربری زمین از نوع مسکونی و غیرمسکونی و ساختار فضایی حاصل از مکانیزم رفتاری میان آنها، اساس و مبنای رفت و آمدهایشهری را تشکیل میدهند که با تفکیک آنها به حرکت مبدأ و با تخصیص آنها به کانونهای عرضه و تقاضای حمل ونقل، میتوان الگوهای رفت و آمد شهری راطراحی کرد، از طرفی کاربری اراضی شهری به دلیل ماهیت سیستمی شهر، از طریقشبکههای ارتباطی و جریانهای ترافیکی آنها در ارتباط مستقیم و متقابل هستند، و به همین دلیل برنامهریزی حمل ونقلشهری به عنوان موثرترین ابزار هدایت و توسعه شهر و شکلدهی به محیط مطرح میباشد. تقاضای حمل و نقل جهت مسافرت عده کثیری از مردم بخشهای گوناگون مناطق شهری، مستلزم حداکثر استفاده از تمام امکانات موجود است، بنابراین لازم است در طراحی تسهیلات جدید حمل و نقل، سیستم کامل حمل و نقل در یک منطقه مدنظر باشد

کلیدواژه ها:

برنامهریزی شهری ، کاربری اراضی ، حمل و نقل ، مدیریت ترافیک ، توسعه پایدار شهری