تاثیر شبکه های اجتماعی مجازی بر باور های دینی، اعتقادی و تعامل فرهنگی افراد

شبکه های اجتماعی مجازی یکی از مهمترین ابزارها برای نمود یافتن اثرات جهانی شدن است. این شبکه عرصه وسیعی از اطلاعات ونمودهای مختلف معنایی را ایجاد می کند. افراد در مواجهه با این فضا و تکثر منابع در ایجاد باورهای دینی، دچار تعلیق( به معنی معلق بودن و سردرگمی) میشوند. از بین رفتن زمان و مکان و نقش بیشتر فضا در دنیای مجازی تجلی آشکاری دارد. افراد در مواجهه با این فضای دوم، باورهای اعتقادی خود را متزلزل می بینند و دچار تردید و اضطراب می شوند. اگرچه شبکههای اجتماعی مجازی در فرایند ارتباطات می توانند دارای تأثیرات مثبت و منفی باشند، پژوهش حاضر تنها بر جنب ههای بحرانزای این فرآیند تأکید کرده است و یکی از آثار فضای مجازی شبکه های اجتماعی را در جوامع، به خصوص جوامع درحال گذار، ایجاد بحران دینی افراد می داند. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که براساس یک تقسیم بندی نسلی، نسل سوم بیشترین کاربران فضای مجازی در ایران بوده و بیش از نسلهای دیگر در معرض آثار ناشی از شبکه های اجتماعی مجازی هستند. فضای مجازی نوعی از بحران هویت را در میان طیف گسترده ای از نوجوانان به وجود آورده و این بحران هویت در زمینه های فردی، ضعف باورهای اعتقادی افراد را سبب می شود.

کلیدواژه ها:

شبکه های اجتماعی ، فضای مجازی ، باورهای اعتقادی