ساختار مدیریت بحران سازمان تامین اجتماعی

سازمان تامین اجتماعی بمنظور هدفمند نمودن فعالیت ها و کاهش خسارات بلایای طبیعی در ابتدا مبادرت به ابلاغ دستور العملی با موضوع پیشگیری، امادگی و تعیین راهکارهای مقابله با زلزله در راستای فعالیت های هر معاونت و به دنبال آن در اواخر سال 1381 اقدام به صدور دستور اداری به منظور جلوگیری از خرید ساختمان های غیر مقاوم نمود. با توجه به گستره وسیع جمعینی افراد تحت پوشش سازمان (42% جمعیت کل کشور و 66% جمعیت شهری) و همچنین تنوه فعالیتی سازمان (قلمروهای بیمه ای، درمان و سرمایه گذاری)، بروز هر گونه بحران یا حادثه غیر مترقبه می تواند آثار و تبعات منفی زیادی را برای سازمان در پی داشته باشد. از این رو توجه به امر مدیریت بحران حوادث برای سازمان از اهمیت و جایگاه وی‍ژه ای برخوردار است. از سویی نیز گستره وسیع واحدهای اداری، درمانی و تولیدی سازمان (ابنیه سازمانی) در سراسر کشور ایجاب می نماید، تمهیدات لازم برای مقاوم سازی ساحتمانهای موجود، طراحی و ساخت ابنیه جدیدمنطبق با اصول و موازین مهندسی زلزله و...، بازسازی ساختمانهای آسیب دیده در اثر حادثه، پیش بینی و به مورد اجرا گذارده شود. با توجه به وسعت و تنوع تاثیرات نامطلوب حوادث غیر مترقبه بر سازمان و بعضا اثرات مضاعف برخی از آنها در افزایش مصارف و کاهش منابع و... اتخاذ سیاستهای پیشگیرانه برای اخذ پوشش بیمه ای درجهت جبران خسارات احتمالی ناشی از سوانح درمورد مخاطبیت سازمان به ویژه مستمری بگیران، لازم و ضروری است. طی مراحل متعدد سازمان اقدام به ابلاغ آئین نامه نحوه تکوین و فعالیت ستاد مرکزی مدیریت بحران حوادث سازمان تامین اجتماعی نمود. در این آئین نامه ترکیب اعضا حدود وظایف و اختیارات مشخصص گردیده است. بدنبال ابلاغ آئین نامه مذکور چارت کمیته بحران در سطح استانها و سایر دستور العمل های مرتبط به کلیه استانهای کشور ارسال گردید. در ادامه این مقاله به کلیه فعالیت های انجام شده بالاخص اقدامات انجام شده در حادثه بم، گیلان و زرند به شکل منسجم و از پیش تعریف شده عملیاتی نیز اشاره می گردد.