ارزیابی نقش اولویت بندی مرمت پیاده روهای شهری در حرکت عابرین پیاده و توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی:بافت تاریخی شهر یزد)

پیاده روها جزئی از شبکه جابه جایی شهری هستند،ولی ایمنی وبهسازی این شبکه همراه با گسترشسیستمهای حمل ونقل موتوری کمتر مورد توجه تصمیم گیران ومدیران شهری قرار گرفته است.کم توجهی بهپیاده روها باعث ناکارآمدی آنها باعث افزایش حوادث عابرین پیاده وکاهش بهره وری می گردد.این مطالعهدردو بخش اساسی، ابتداء مسئولیت مدنی مدیران وتصمیم گیران شهری در تامین مسیرمناسب عابرین پیاده رابررسی نموده است و در بخش بعدی با توجه به محدودیتهای منابع سعی در ارائه راهکاری برای تصمیم گیریواولویت بندی مناطقی که نیاز به تعمیر ونگهداری دارد،می پردازد.روش تحقیق انتخاب شده بر پایه مطالعاتکتابخانه ای و بازدیدهای میدانی از ناحیه مورد بررسی است.نتایج حاکی از آن است که با توسعه نرم افزارهاییمانند مدیریت روسازی یا مدیرت مرمت پل والگوگیری از آنها می توان طرحی برای مدیریت پیاده روسازیوتعمیر ومرمت آن به کارگرفت.در بخشی از این مقاله به عنوان موردکاوی به پیاده روهای بخش محدودی ازناحیه تاریخی شهر یزد پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، روسازی پیاده رو ، حمل ونقل شهری ، بافت تاریخی ، یزد