طراحی یکپارچه منظر شهری مبتنی بر جنبه های عینی و ذهنی نمونه ی موردی مرکز محله ی ناران (پاچنار ناران) شهر لواسان

یکپارچگی را نقطه مقابل چند پارچگی می توان دانست. چندپارچگی آن بیماری در حال شیوعی است که هم دامن گیر منظر شهری بافت معاصر و هم بافت تاریخی شهرهای ایران است. پر بدیهی است که نخستین گام در مسیر درمان، شناخت آسیب است؛ برای نزدیک شدن به آسیب شناسی شرایط سالم بایستی مورد بازشناخت قرار گیرد. بازخوانی و واکاوی اسناد و نظریه های مرتبط با نقش یکپارچگی در مدیریت منظر شهری نشان می دهد که در دهه های اخیر مفهوم یکپارچگی در فرآیند انتخاب، ارزیابی و تدوین برنامه ی جامع مدیریت منظر شهری مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله در راستای دستیابی به هدف پژوهش که بازشناخت یکپارچگی در منظر شهری از طریق تعیین مفاهیم مرتبط با یکپارچگی و در پی آن آسیب شناسی و ساماندهی مرکز محله ی ناران (پاچنار ناران) شهر لواسان است، پرسش اصلی مقاله را مبنی بر این که ابعاد، جنبه ها، مولفه ها و معیارهای اصلی مفهوم یکپارچگی در حوزه منظر شهری چه می باشند و چگونه می توان مبتنی بر آن به آسیب شناسی و ساماندهی یکپارچگی نشانگر اهمیت حفظ و پایایی ابعاد فرهنگی در کنار ابعاد طبیعی، جنبه های عینی و ذهنی منظر شهری در فرآیند بازشناسی و ساماندهی یکپارچگی مکان است که از طریق معیارهای انسجام ساختاری-تاریخی، انسجام کارکردی -اجتماعی و انسجام بصری -زیبایی شناسی امکان سنجش و ارزیابی می یابند. جنبه های عینی و ذهنی منظر شهری عناصر انسان ساخت، طبیعی و انسان ساخت -طبیعی را شامل می شود و که جنبه های ذهنی همان تصویر ذهنی موجود در ادرک ساکنین است. دستاورد اصلی این مقاله چگونگی کاربست مجموع این موارد در آسیب شناسی و ساماندهی یکپارچگی منظر شهری لواسان می باشد که می تواند در نمونه های دیگر نیز مورد بهره برداری و توسعه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، عینی ، ذهنی ، پاچنار لواسان ، ابعاد طبیعی ، یکپارچگی