ارزیابی نقش هنرهای نمایشی در ارتقاء کیفیت فضای شهری

موضوع این مقاله تحلیل مبانی هنرهای نمایشی در جهت ارتقاء کیفیت و هویت بخشی فضای شهری می باشد. هنر نمایشی در اعصار مختلف ابزار مناسبی برای برقراری تعاملات فرهنگی- اجتماعی و ملموس ترین قالب برای طرح مضامین عقیدتی- انسانی وفلسفی بوده است و همواره تأثیر بسزایی در بهبود کیفیت فضای شهری داشته است، به گونه ای که بسیاری از انواع آئین های نمایشی بدون وجود معماری مناسب دیگر امکان وقوع نخواهند داشت. هدف اصلی این پژوهش، پاسخگویی به این پرسش است که آیا می توان با بهره گیری از معماری، از طریق معنا و فضاسازی بصری،فضاهای تازه ای را برای اجرای نمایش های آئینی بر مبنای ارتقاء کیفیت شهر ایرانی خلق کرد؟ بنابراین در این مقاله بر آنیم، تأثیر هنرهای نمایشی و معماری را به عنوان دو عنصر در جهت ارتقاء کیفیت فضای شهری که تقویت کننده یکپارچگی جامعه است را مورد بحث و بررسی قرار دهیم. جهت بررسی و تبیین موضوع تحقیق ترکیبی از روش های توصیفی و تحلیلی استفاده شده است و اطلاعات از طریق اسنادی و مطالعات میدانی جمع آوری شده است.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، هنرهای نمایشی ، کیفیت محیطی ، معماری