اثر سطوح مختلف آب آبیاری، کود دامی و کود اوره بر رشد و عملکرد زعفران

زعفران (.Crocus Sativus L) یکی از گیاهان مهم چندساله در ایران می باشد. با توجه به محدودیت منابع آب، مدیریت آبیاری زعفران برای مصرف بهینه آب آبیاری بسیار ضروری می باشد. در مناطق خشک و نیمه خشک به دلیل فقر شدید مواد آلی خاک، نیتروژن اولین عنصر محدود کننده رشد گیاه می باشد. در این پژوهش اثر متقابل نیتروژن به صورت کود دامی و اوره و سطوح مختلف اب آبیاری (100%، 75% و 50% نیاز آبی گیاه) با دور آبیاری 24 روز برای گیاه زعفران در دو سال در منطقه باجگاه مورد ارزیای قرار گرفت. کود حیوانی گاو به میزان 20 تن در هکتار، تیمار دوم، کود اوره، به میزان 100 کیلوگرم در هکتار به کرتها داده شد. آزمایش به صورت بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه آزمایشی با 6 تیمار در 4 تکرار انجام گرفت. گل دهی در دوره اول رشد قابل ملاحظه نبود. نتایج گلدهی در دوره دوم رشد نشان داد گل دهی در تیمارهای کود اوره با تأخیر همراه است و برای تیمارهای ک ود دامی میزان گلدهی بیشتر است. اثر کود بر وزن گل تر و وزن کلاله معنی دار است اما اثر متقابل سطوح آب ابیاری و کود و اثر سطوح مختلف آب ابیاری بر وزن گل تر و کلاله معنی دار نیست. در دوره دوم رشد به دلیل سرمازندگی تعدادی از گل ها دچار یخ زدگی شد و عملکرد کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

زعفران ، کود اوره ، کود دامی ، سطوح آبیاری ، اثر متقابل ، گل دهی