ارائه یک الگوریتم جدید برای خوشه بندی در شبکههای سیار موردی بر استفاده ازاتوماتای یادگیرو الگوریتم ژنتیک

یک شبکهAd hocتشکیل شده از تجهیزات بی سیم قابل حمل که با یکدیگر به کمک تجهیزات ارتباطی بی سیم و بدون برقراری هیچگونه زیر ساختی، ارتباط برقرار می کنند. مهمترین ویژگی این شبکهها وجود یک توپولوژی پویا و متغیر میباشد کهنتیجه تحرک نودها است. بهترین روش جهت ایجاد یک ساختار سلسله مراتبی روش خوشه بندی می باشد. با این عمل مسائلی چون توان عملیاتی، تأخیر مسیریابی و اتلاف پهنای باند بهبود خواهد یافت. چون حرکت گرههای سیار اصلی ترینعامل تغییر توپولوژی در شبکه می باشد، روشهای خوشهبندی با توجه به ترک گرههها میتواند خوشههایی با پایداریبیشتری ایجادکند. در این تحقیق یک الگوریتم خوشهبندی جدید ارائه می دهیم که در فاز اول براساس دوفاکتور پایداری لینک و نرخ کاهش توان گرههای سیار، وزنی به گرهها اختصاص می دهد و در فاز دوم براساس وزن اختصاص داده شده در فازقبل اتوماتای یادگیر سلولی گره های کاندید سرخوشگی را انتخاب می کند. در آخر در فاز سوم اتوماتهای یادگیر گره های سرخوشه و گره های عضو را انتخاب کرده و خوشه ها را ایجاد می کند. بدین یورت اتوماتا عمل یادگیری را از محیط انجاممیدهد و می تواند خوشه های بهینه ای از نظر توان مصرفی و پایداری لینک تشکیل دهد. جهت شبیه سازی الگوریتم پیشنهادی از نرم افزارomnet++4.2.2استفاده می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهد خوشه های ایجاد شده درمقایسه با الگوریتم های پیشین طو عمر بیشتری دارند و با کاهش نرخ به روز رسانی از سربار شبکه به شدت کم می کنند.

کلیدواژه ها:

شبکههای سیار موردی ، خوشهبندی ، اتوماتای یادگیر ، اتوماتای سلولی ، توان باتری ، پایداری لینک ، الگوریتم ژنتیک