بررسی نسبت طویل شدن دانه بعد از پخت در لاین های امیدبخش برنج

به منظور بررسی صفات کیفیت ظاهری دانه و نسبت طویل شدن دانه بعد از پخت، آزمایشی بر روی 10 لاین امیدبخش برنج ودو رقم زراعی ندا و فجر در سال 1392 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه آمل انجام گردید. در این آزمایشصفاتی مربوط به کیفیت پخت شامل طول دانه قبل از پخت، طول دانه بعد از پخت و نسبت طویل شدن دانه بعد از پخت به قبل ازپخت و عرض دانه اندازه گیری گردید. صفات مربوط به پخت به روش عزیز و شفی (1966) و صفت عرض دانه به روش ارزیابی استانداردموسسه بین المللی برنج و اندازه گیری گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ های مورد مطالعه برای تمامی صفات درسطح آماری 1 درصد تفاوت معنی داری وجود دارد. بین برخی صفات مورد مطالعه همبستگی معنی داری در سطح آماری 1 درصدوجود داشت. بیشترین همبستگی مثبت و معنی دار بین صفات طو.ل دانه قبل از پخت و طول دانه بعد از پخت با 0/72 مشاهده گردید.بین صفات طول دانه بعد از پخت و نسبت طویل شدن دانه بعد از پخت به همراه صفات نسبت طویل شدن دانه بعد از پخت و عرضدانه نیز همبستگی مثبت و معنی داری در سطح آماری 1 درصد دیده شد. بر اساس تجزیه و تحلیل آماری و مقایسه میانگین ها به روش آزمون LSD، در نهایت ژنوتیپهای شماره 1-2-5-103-28615، 2-2-5-103-28615 و 1-3-71-28630 به عنوان برترین ژنوتیپها بهخاطر کارایی بالاتر در بیشتر صفات، از میان لاینهای امیدبخش و رقمهای زراعی مورد مطالعه انتخاب گردید.

کلیدواژه ها:

برنج ، کیفیت ظاهری دانه ، کیفیت پخت ، امنیت غذایی