بررسی شیوه ها ی ترغیب جوانان به نماز

نماز در مکتب انسان ساز اسلام از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و هیچ عملی از اعمال دینی و افعال عبادی با آن قابل مقایسه نمی باشد و اگر خواسته باشیم تعالیم و دستورات دین را درجه بندی نموده و مراتبشان را مشخص نمائیم نماز در بالاترین درجه و مرتبه تعالیم دینی قرار دارد.نماز از چنان ارزشی برخوردار است که سایر ارزش های دینی در عرض آن قرار نمی گیرند. اگر درک و معرفت به ارزش نماز برای کسی حاصل گردد هرگز در آن کوتاهی نکرده و یا آن را ترک نخواهد نمود خداوند در شب معراج به نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) حقایق بسیاری را نمایان و متجلی ساخت که یکی از آن حقایق که بر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) آشکار گردید نماز بوده است که به صورت محملی از نور که چهل نوع از انواع نور در آن بود و اطراف عرش خدا را احاطه کرده بود ظاهر گردید. به همین جهت آن سفیر الهی فرموده اند الصلاه نور. «نماز نور و روشنایی است». پس کسی که با نماز مانوس است در قلمرو نور و روشنایی قرار دارد و آنکه با نماز فاصله دارد از نور و روشنایی دورافتاده و خود را در محیط تاریکی و ظلمت انداخته است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که مفهوم کلام نبی (صلی الله علیه و آله و سلم) این است که تارکین نماز در تاریکی اند و چون به ارزش نماز در زندگی خود ارجی ننهاده اند نزد مسلمین فاقد اعتبار و ارزش اجتماعی بوده و ایشان را در زندگی دنیا و آخرت سعادتی نیست. ارزش و شخصیت آدمی به میزان اهمیت دادن او به ارزش های دینی است و مومن واقعی از بی توجهی و بی مبالاتی نسبت به تعالیم دینی و ارزش های الهی مبراست. پس نماز را در دین جایگاهی بس بلند است به منزله سر در بدن و روح در کالبد جسم، همان گونه که بدن بی سر و جسم بی روح را ارزشی نیست دین بی نماز را خیری نخواهد بود . فریضه نماز امری نیست که فقط بنده را به خالق و پروردگارش نزدیک سازد و حلقه اتصال بین عبد و معبود را شدت بخشد و عشق به خدا را در قلب و باطن او زنده سازد بلکه این یکی از آثار و نتایج مطلوبی است که در زندگی نمازگزار ظاهر می شود. اثر دیگری که نماز در حیات مسلمین ایجاد می کند این است که در عین قرب الهی او را با جامعه انسانی پیوند داده و نسبت به سایر انسانها بلکه تمام همنوعانش ولو غیرمسلمان یک فرد مسئول بار می آورد. این است روح نماز و تعبد به خدا که هرگز نمی گذارد فرد در مقابل خلق خدا بی تفاوت باقی بماند. و احساس مسئولیت اجتماعی نداشته باشد . پس در نماز دو اثر عمده نهفته است یکی اثر فردی که موجب نزدیکی او با خدایش می گردد و دیگر اثر اجتماعی است که او را در جامعه فرد مسئول بار می آورد. یعنی نمی شود کسی اهل نماز و عبادت باشد و در عین حال نسبت به جامعه بشری و همنوعان خویش هیچ وظیفه ای را احساس نکند.در این مقاله نویسنده سعی میکند به بررسی شیوه های ترغیب جوانان به نماز بپردازد. برای این منظور نویسنده ابتدا نگاهی کوتاه به تعریف نماز انداخته و نماز را از دیدگاه برخیاز اندیشمندان بررسی مینماید.در ادامه نویسنده به بررسی علل سستی جوانان در امر اقامه نماز پرداخته و راههکارهایی را برای تشویق انان به نماز ارائه میدهد. نویسنده به این نتیجه میرسد که در آموزش و گرایش نسل جوان سه عنصر اصلی را می توان محور قرار داد:محیط خانوادگی ،محیط مدرسه و دانشگاه ،رسانه های گروهی و درمیان آنها رفتار و کردار استادان نقش عمده ای ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

نماز ، تشویق جوانان به نماز