کنترل آلودگی پساب حاوی نیترات با استفاده از مدیریت سطح ایستابی

یکی از مشکلات عمده زه آب های کشاورزی و پساب های صنعتی، غلظت زیاد نیترات و مجاز نبودن تخلیه آنها به آب های سطحی و زیرزمینی میباشد. در چنین شرایطی، یکی از گزینه های موجود برای مدیریت زه آب ها، استفاده مجدد از آنها در بخش کشاورزی است. سامانه های مدیریت سطح ایستابی در عملی کردن اهداف زیست محیطی پیشرو هستند و ضمن کاستن از حجم زه آب، فرصت بیشتری برای استفاده از آب و کود در اختیار گیاه قرار می دهند. هدف از این تحقیق بررسی اثر استفاده از منابع آلوده به نیترات در سامانه های مدیریت سطح ایستابی، بر غلظت نهایی این آلاینده است. بدین منظور در یک مطالعه لایسیمتری در کرج، سه تیمار آبیاری زیرزمینی، زهکشی کنترل شده و زهکشی آزاد در نظر گرفته شد. برای شبیه سازی شرایط مزرعه، گیاه ذرت کشت شده و از آب حاوی نیترات با غلظت 50 میلی گرم در لیتر برای آبیاری استفاده شد. نتایج نشان داد غلظت نیترات در زه آب خروجی نسبت به غلظت آن در آب آبیاری برای تیمار زهکشی آزاد 50 % و برای سامانه هایمدیریت سطح ایستابی به طور متوسط 80 % کاهش یافته است. همچنین حجم زه آب در تیمار زهکشی کنترل شده، نسبت به زهکشی آزاد، 50 % کاهش یافته است. بنابراین استفاده ار پساب های آلوده به نیترات در سامانه های مدیریت سطح ایستابی ضمن کاهش بار آلودگی نیترات می تواند نیاز گیاه به کودهای نیتراته را تأمین نماید.

کلیدواژه ها:

استفاده از زه آب ، مدیریت سطح ایستابی ، آلودگی نیترات