برنامه ریزی برای کاهش خسارات ناشی از زلزله در نواحی با خطر پذیری بالا نمونه موردی محله چیذر تهران

کشور عزیز ما ایران به علت موقعیت لرزه خیزی و قرارگیری آن بر روی کمربند زلزله در برابر این پدیده بسیار آسیب پذیر می باشد ، بسیاری از شهر های مهم کشور منجمله تهران به عنوان پایتخت سیاسی- فرهنگی- اقتصادی، بر روی گسلهای فعال قرار گرفته است که ضعف کلی کالبد شهر و عدم برنامه ریزی صحیح در این خصوص، تراکم جمعیت بالا و نحوه نامناسب پراکنش جمعیت در سطح محلات شهری در هنگام وقوع زلزله باعث افزایش خسارات جانی و مالی در آنها می گردد. در این میان با توجه به پهنه بندی کلانشهر تهران، مناطق و محلات از لحاظ خطرپذیری ناشی از عامل زلزله متفاوت و گوناگون می باشند، محله چیذر واقع در منطقه یک شهرتهران با توجه به پیشینه تاریخی – فرهنگی و همچنین دارا بودن تلفیقی از بافت های فزسوده و غیر فرسوده و همچنین عبور گسلها و زیر گسلهای فعال از آن محل به عنوان نمونه موردی در راستای برنامه ریزی کالبدی – جمعیتی و مدیریت بحران در راستای کاهش اثرات زلزله بر نواحی با خطرپذیری بالا در نظر گرفته شده است. در این مقاله با توجه به بزرگتزین شدت زلزله محتمل در پهنه مورد مطالعه، نسبت به محاسبه میزان تخریب هریک از سازه های موجود اقدام گردید. سپس با در دست داشتن تعداد ابنیه تخریب شده و همچنین میزان خسارات به شریانهای حیاتی موجود، تلفات انسانی به تفکیک هر یک از سازه ها در کل محدوده مطالعاتی محاسبه گردید. با مشخص شدن تعداد تلفات انسانی و خسارات سازه ای، طرح های عملی جهت مدیریت بحران و کاهش خسارات و تلفات به صورت عملی ارائه گردیده است.