توسعه شهری پایدار با هدف کاهش آسیب پذیری در مقابل زلزله

حوادث طبیعی، همیشه به عنوان یکی از مخربترین عوامل آسیب رسان به مجتمع های زیستی محسوب شده است، که زلزله اصلی ترین و مخرب ترین آنها به شمار می رود. فکر مقابله با این حوادث و کاهش آسیب رسانی آنها به مجتمع های زیستی، از گذشته نیز در مجامع علمی مطرح بوده و در زمینه مقاوم سازی ساختمانها نیز پیشرفتهای قابل توجهی حاصل شده است، اما آنچه کمتر به آن پرداخته می شود مطالعه در مقیاس کلان و شهر و در رابطه با زلزله می باشد. برنامه ریزی و تحقیقات وسیع و پیگیر، برای بررسی بافت کالبدی حوزه های شهری در مقابل زلزله ضروری می باشد و راهکارها و برنامه ریزی های خاص خود را می طلبد و با برنامه ریزی های معمول در طرح های شهری امروز برای شهرها متفاوت می باشد. این تحقیق با بررسی عوامل اصلی اثر گذار در طراحی و یا ساماندهی فضای شهری ، در مناطق پر خطر زلزله ، سعی در ارائه راهبردهای اساسی جهت توسعه این شهرها را دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، پایدار ، زلزله ، آسیب پذیری ، شهرسازی ایران ، مدیریت بحران