اثر زمان نشاکاری بر صفات مرتبط با فلورسانس کلروفیل a در ارقام برنج

به منظور بررسی تاثیرپذیری صفات مرتبط با فلورسانس کلروفیل a در ارقام برنج از شرایط محیطی، پژوهشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان انجام شد. به منظور مواجه شدن ارقام برنج با شرایط مختلف محیطی از سه زمان نشاکاری با فاصله 15 روزه استفاده شد. کرت های اصلی به سطوح زمان های نشاکاری و کرت های فرعی به ارقام برنج (هاشمی، درفک، سنگ جو، علی کاظمی، خزر و گوهر) اختصاص داده شدند. نتایج حاصله نشان داد که میزان حداکثر کارایی کوانتومی، فلورسانس صفر، فلورسانس حداکثر، فلورسانس متغیر و سرعت انتقال الکترون تحت تاثیر اثرات اصلی زمان نشاکاری و ارقام قرار می گیرند. بالاترین میزان حداکثر کارایی کوانتومی و فلورسانس متغیر در رقم گوهر به ترتیب بمیزان 0/77 و 1086 حاصل شد. کمترین میزان فلورسانس صفر نیز بمیزان 315/4 در رقم گوهر مشاهده گردید. از لحاظ فلورسانس حداکثر، ارقام علی کاظمی، گوهر و هاشمی بیشترین مقدار را به خود اختصاص دادند. بیشترین سرعت انتقال الکترون نیز در ارقام سنگ جو و خزر بترتیب بمیزان 145 و 134/4 مشاهده شد. نتایج حاصله از این پژوهش نشان داد که رقم گوهر با توجه به اینکه از میانگین بالاتری درصفاتی چون حداکثر کارایی کوانتومی و فلورسانس متغیر نسبت به سایر ارقام مورد مطالعه برخوردار بوده، میتواند از ارقام مقاوم به شرایط تنشزا همچون دمای بالا شناخته شود. به تاخیر افتادن زمان نشا کاری باعث روبرو شدن ارقام با شرایط نامساعد محیطی از جمله دماهای بالاتر گردید. این شرایط بر روی صفات مرتبط با فلورسانس کلروفیل a مانند حداکثر کارایی کوانتومی تاثیر منفی گذاشته و باعث نقصان کارکرد مناسب دستگاه فتوسنتزی شد. بنابراین بنظر می رسد تاخیر در زمان نشاکاری بعلت مواجه شدن ارقام با شرایط نامساعد محیطی بویژه در زمان رسیدگی دانه مناسب نیست.

کلیدواژه ها:

برنج ، زمان نشاکاری ، فلورسانس کلروفیل