ارائه رویکردی یکپارچه به منظور انتخاب پروژه های بهبود مدیریت طرف تقاضا و تولید انرژی از طریق منابع تجدیدپذیر در مراکز خدمات درمانی

مصرف انرژی یکی از معیارهای مناسب برای تعیین سطح پیشرفت و کیفیت زندگی در یک کشور است که تداوم عرضه انرژی و امکان دسترسی بلندمدت به منابع ، نیازمند یک برنامه ریزی جامع انرژی بوده و به همین دلیل برنامه ریزی انرژی از ضرورت های غیرقابل انکار اقتصادی ، ملی و استراتژیک محسوب می شود . در بخش مصارف خانگی ، بیمارستان ها مصرف کنندگان بزرگی از انرژی بوده و در عین حال پتانسیل بالایی در صرفه جویی انرژی دارند. از آنجایی که در بیمارستان ها قابل مدیریت ترین هزینه ، هزینه انرژی است ، بنابراین می توان در این حوزه مداخله هوشمندانه انجام داد. مطالعه مدل های موجود در ادبیات موضوع نشان می دهند که در برنامه ریزی انرژی در مراکز درمانی هنوز به نقش و اهمیت مدیریت طرف تقاضا پرداخته نشده است و اهمیت این موضوع در برنامه ریزی انرژی در سطح پراکنده دیده نشده است . از آنجایی که به کارگیری انرژی های تجدیدپذیر در رویکردهای بهبود برنامه ریزی انرژی سبب افزایش کارایی سیستم های موجود ، کاهش آلایندگی و سایر عواقب زیست محیطی و به تعویق انداختن سرمایه گذاری های اضافی دربخش تامین می شوند ، تلاش دما در این پژوهش بر این بوده است که مدیریت طرف تقاضا را هم در تصمیم گیری های برنامه ریزی انرژی به عنوان رقیبی برای تولید انرژی از طریق منابع تجدیدپذیر وارد کنیم ، در همین راستا از روش ارزش خالص فعلی برای ارزیابی پروژه های گوناگون استفاده شده و نهایتاً با انجام تحلیل حساسیت بر روی هزینه برق ، نقش و اثر اجرای مرحله دوم هدفمند سازی یارانه ها مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی انرژی ، مدیریت انرژی در مراکز درمانی ، انرژی های تجدیدپذیر ، مدیریت طرف تقاضا