بررسی تأثیر زاویه انتقال در عملکرد مکانیکی یک مکانیزم ترکیبی و بهینه سازی آن با استفاده از الگوریتم ژنتیک

مسئله طراحی مکانیزم های ترکیبی به دلیل پیچیده بودن و جواب های طراحی متعدد، جز مسائل مشکل به شمار می رود. بدون شک کیفیت عملکرد حرکتی مکانیزم افزایش مزیت مکانیکی و افزایش نیروی انتقال تا حد زیادی متاثر از پارامترهای طراحی می باشد. متاسفانه علی رغم اهمیت این موضوع از دید علمی، تحقیقات زیادی در این راستا صورت نگرفته است. لذا در این مقاله پس از معرفی یک مکانیزم ترکیبی، زاویه انتقال ، مزیت مکانیکی و نحوه به دست آوردن آن ها برای مکانیزم توضیح داده شده است. سپس فرایند بهینه سازی الگوریتم تکاملی ژنتیک برای مکانیزم ترکیبی به تفصیل بیان گردیده است. خطای انحراف زاویه انتقال از 90 درجه و افزایش مزیت مکانیکی به عنوان توابع هدف در نظر گرفته شده اند. سپس با اصلاح توابع هدف تغییرات شتاب (جرک) و نوسانات سرعت حرکت مکانیزم به منظور کاهش لرزش های نامطلوب و ایجاد حرکت یکنواخت کمینه شده است. با استفاده از الگوریتم ژنتیک پارامترهای طراحی بهینه مکانیزم ارائه شده اند. نتایج سرعت، جرک و مزیت مکانیکی مکانیزم برای پارامترهای طراحی بهینه بیان گردیده است. نتایج ارائه شده نشان دهنده بهبود عملکرد مکانیکی و افزایش مزیت مکانیکی مکانیزم در تحقیق حاضر می باشد.

کلیدواژه ها:

مزیت مکانیکی ، الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی ، زاویه انتقال