ارزیابی شبکه های عصبی مصنوعی جهت شبیه سازی سطح آب زیرزمینی،مطالعه موردی: آبخوان دشت نجف آباد

استفاده از مدل های شبیه سازی داده محور مانند شبکهی عصبی مصنوعی جهت بررسی سطح آب آب خوانها در سال های اخیر گسترش یافته است. از آنجایی که این مدلها صرف نظر از معادلات حاکم، ورودی های یک مدل را به خروجی ها متصل میکند، نمی توان با قطعیت از آنها جهت برون یابی استفاده کرد. در این تحقیق ضمن بررسی ساختارهای مختلف شبکه های عصبی مصنوعی و مقایسه ی پارامتر ها ی ارزیابی R2 و RMSE حاصل از مدل های آموزش یافته، از نوعی تحلیل حساسیت جهت تشخیص عملکرد صحیح مدل استفاده گردی د و نشان داده شد که مناسب بودن مقادیر پارامترهای ارزیابی شرط کافی برای صحت عملکرد مدلهای شبکه ی عصبی مصنوعی نمی باشد.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی ، آبخوان نجف آباد ، شبکه های عصبی مصنوعی ، ارزیابی مدل ، تحلیل حساسیت