ارزیابی انواع ترکیب فرم های معماری از منظر پدافند غیرعامل با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP)

ترکیب فرم، نوع و روش چیدمان یا کنار هم قرارگیری احجام و فضاهای مختلف می باشد و یکی از مراحل بسیار مهم در فرایند طراحی فضاهای معماری است. مسئله اصلی در این مقاله، عدم وجود و تدوین شاخص های مدون و مبسوط،جهت ارزیابی سازگاری انواع ترکیب فرم ها از منظر دفاع غیرعامل می باشد. در این پژوهش ابتدا به معرفی انواع ترکیب فرمها پرداخته و سپس با نظرسنجی از افراد خبره در این حوزه، به تدوین شاخص های مطرح و مؤثر در ارزیابی ترکیب فرم های معماری پرداخته شده است. در ادامه پرسشنامه ای جهت وزن دهی به شاخص های یادشده در اختیار52 نفر کارشناس قرار گرفته است. از طریق به کارگیری روش تصمیم گیری گروهی بر اساس الگوی مقایسات زوجی، درجه ضرورت وجودی هر یک از شاخص ها تحلیل و این نتیجه حاصل گردید که در احداث ساختمان های با درجه اهمیت حیاتی و حساس، ترکیب فرم مرکزگرا، به عنوان بهترین گزینه و در مرحله بعد ترکیب فرم خطی، مورد تایید کارشناسان، از منظر پارامترهای پدافند غیرعامل قرار دارد

کلیدواژه ها:

ترکیب فرم/معماری/پدافند/غیرعامل/انفجار/AHP