تأثیر تنش خشکی بر روی رشد و نمو چغندرقند

این تحقیق در سال 1388 در دانشگاه آزاد اسلامی میاندوآب با هدف بررسی برخی صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی سه رگه جغندرقند شامل 7112، 7219 و BP کرج تحت تأثیر شیب تنش خشکی مداوم با استفاده از غلظت های مختلف پلی اتیلن گلیکول 6000 در محیط کشت هوگلند انجام شد. تیمارهای بدون تنش (0%)، تنش ملایم (10%) و تنش شدید (20%) در جهار تکرار در قالب فاکتوریل انجام گرفت. نتایج نشان داد با افزایش تنش خشکی درصد جوانه زنی، وزن ترکوتیلدون، غلظت رنگیزه های فتوسنتزی، وزن خشک دمبرگ، ریشه، برگ، طوقه و پارامترهای شاخص سطح برگ و مقدار آب نسبی برگ کاهش یافت. در صورتی که پارامترهای وزن مخصوص برگ، نسبت وزن برگ، کارایی مصرف آب و مقدار پرولین و قندهای محلول و نامحلول افزایش نشان داد. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، در بررسی اثر رگه در خصوص برخی از صفات مشاهده می شود که بین رگه ها در کارایی مصرف آب اختلاف معنی داری مشاهده نشد. اما در برخی از صفات از جمله درصد قند کل و درصد قند محلول و نامحلول تفاوت معنی داری وجود داشته و رگه BP کرج نسبت به دو رگه دیگر از لحاظ صفات مذکور برتری داشت. عکس العمل رگه های مختلف در حالت تنش نشان داد که رگه BP کرج در شرایط تنش بیشترین درصد قند و رگه 7219 در حالت عدم تنش کمترین مقدار را داشت. با توجه به کاهش صفات عملکردهای مورد بررسی در شرایط عدم تنش و تنش شدید رگه BP کرج کمترین مقدار را دارا بود در نتیجه رگه مناسب تری می باشد.

کلیدواژه ها:

پلی ا تیلن گلیکول ، محیط کشت هوگلند ، تنش خشکی ، رگه چغندرقند ، شاخص سطح برگ