بررسی استفاده از نانو سیلیس و میکروسیلیس برخصوصیات مکانیکی بتن حاوی الیاف پلی پروپیلن

مطالعات نشان میدهد، هر چند افزودن الیاف به بتن در رفتار آن قبل از رسیدن به تنش حداکثر تاثیر چندانی ندارد، اما رفتارپس از ترک خوردگی را به شدت تغییر می دهد. نانوسیلیس و میکروسیلیس به عنوان پوزولانهای بسیار فعال موجب بهبود ساختار بتن می گردند. در این تحقیق آزمایشگاهی 21 طرح اختلاط شامل 3 سری که حاوی نانوسیلیس تنها (0، 3 و 6)، میکروسیلیس تنها (0، 5 و 10) و ترکیب نانوسیلیس و میکروسیلیس (به ترتیب 0 و 0، 1/5 و 3، 3 و 5) درصد وزنی سیمان، با الیاف پلی پروپیلن 0، 0/1، 0/15 درصد حجمی مورد استفاده قرار گرفتند. بررسی نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که حضور توأم درصد بهینه میکروسیلیس و نانوسیلیس و الیاف پلی پروپیلن موجب بهبود خصوصیات مکانیکی (مقاومت فشاری، کششی، خمشی، مدول الاستیسیته) و تقویت ریزساختار بتن خودتراکم می گردد.

کلیدواژه ها:

خصوصیات مکانیکی ، بتن خودتراکم ، نانوسیلیس ، میکروسیلیس ، الیاف پلی پروپیلن