تاثیر گردشگری بر توسعه همگرایی منطقه ای کشورهای حوزه جنوب غرب آسیا

امروزه گردشگری به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بر روابط سیاسی، فرهنگی و اقتصادی کشورها شناخته می شود که می تواند در راستای توسعه روباط میان ملت ها و دولت ها نقش آفرینی نماید. علاوه برملاک های درآمدزایی و اشتغال کشورها از فعالیت های مربوط به گردشگری تاثیر محیط های جغرافیایی و تاریخی و همچنین تسهیلات ارایه شده به گردشگران و نیز عامل مهم امنیت از دسته عواملی هستند که در جلب و توسعه گردشگری موثر می باشند. همگرایی های منطقه ای نمودی از نزدیکی سیاست های خارجی دو یا چند کشور در جهت نیل به اهداف مشترک در حوزه های مختلف و با تلفیقی از آن معنا می شود. در واقع منافع مشترک ناشی از گردشگری و همچنین بسترهای تمدنی و مقاصد مهم گردشگری در کشورهای جنوب غرب آسیا این امکان را فراهم می نماید تا زمینه های توسعه گردشگری در کشور های جنوب غرب آسیا این امکان را فراهم می نماید تا زمینه های توسعه گردشگری در قالب همگرایی منطقه ای ظهور یابد. از این رو در این تحقیق با روش تحلیلی - توصیفی تلاش می شود. ضمن بررسی چشم انداز گردشگری در کشورهای حوزه جنوب غرب آسیا به تاثیر آن بر ظهور همگرایی جدید برری می گردد بنابراین به نظر می رسد لزوم ارتقای امنیت کشورهای منطقه و نیز تاکید بر گردشگری به عنوان فاکتوری همگرا کننده در عرصه های مختلف سیاسی، فرهنگی و اقتصادی می تواند زمینه را برای توسعه یک همگرایی محدود یا گسترده و تحول در معادلات ژئوپلیتیک حوزه جنوب غرب آسیا فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

همگرایی های منطقه ای ، گردشگری ، جنوب غرب آسیا ، امنیت ، ژئوپلیتیک