سید امیر نباکوئی - استادیار علوم سیاسی دانشگاه گیلان
سجاد کریمی پاشاکی - دانشجوی دوره دکترای جغرافیای سیاسی گروه جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
روح اله منعم - دانشجوی دوره دکترای روابط بین الملل دانشگاه گیلان

امروزه گردشگری به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بر روابط سیاسی، فرهنگی و اقتصادی کشورها شناخته می شود که می تواند در راستای توسعه روباط میان ملت ها و دولت ها نقش آفرینی نماید. علاوه برملاک های درآمدزایی و اشتغال کشورها از فعالیت های مربوط به گردشگری تاثیر محیط های جغرافیایی و تاریخی و همچنین تسهیلات ارایه شده به گردشگران و نیز عامل مهم امنیت از دسته عواملی هستند که در جلب و توسعه گردشگری موثر می باشند. همگرایی های منطقه ای نمودی از نزدیکی سیاست های خارجی دو یا چند کشور در جهت نیل به اهداف مشترک در حوزه های مختلف و با تلفیقی از آن معنا می شود. در واقع منافع مشترک ناشی از گردشگری و همچنین بسترهای تمدنی و مقاصد مهم گردشگری در کشورهای جنوب غرب آسیا این امکان را فراهم می نماید تا زمینه های توسعه گردشگری در کشور های جنوب غرب آسیا این امکان را فراهم می نماید تا زمینه های توسعه گردشگری در قالب همگرایی منطقه ای ظهور یابد. از این رو در این تحقیق با روش تحلیلی - توصیفی تلاش می شود. ضمن بررسی چشم انداز گردشگری در کشورهای حوزه جنوب غرب آسیا به تاثیر آن بر ظهور همگرایی جدید برری می گردد بنابراین به نظر می رسد لزوم ارتقای امنیت کشورهای منطقه و نیز تاکید بر گردشگری به عنوان فاکتوری همگرا کننده در عرصه های مختلف سیاسی، فرهنگی و اقتصادی می تواند زمینه را برای توسعه یک همگرایی محدود یا گسترده و تحول در معادلات ژئوپلیتیک حوزه جنوب غرب آسیا فراهم آورد.

همگرایی های منطقه ای، گردشگری، جنوب غرب آسیا، امنیت، ژئوپلیتیک