قرآن و سیره عملی پیامبر

سیره پیامبر (ص) گویای احترام ایشان به اقلیت هاست. به طوری که حتی به جسد‌آنها نیز احترام می گذارند. منقول است که جنازه ای را از کنار پیامبر(ص) عبور می دادند. ایشان به احترام آن بپاخاستند. اصحاب گفتند: جنازه فردی یهودی بود. حضرت (ص) به آنان فهماندند که از این مطلب مطلعند و فرمودند: «الیست نفسا« آیا جنازهی انسانی نبود این امر نشان می دهد که پیامبر خدا (ص) برای انسان فارغ از کیش و مرام وی احترام قاپل بودند. پیامبر (ص) از همان آغاز که به مدینه هجرت کرد. یهود مدینه را در پیمان هم زیستی شرکت داد و آنان را مسلمانان و کلیه هم پیمانان را یک امت خواندند و همانطور که مسلمانان در مسجد مدینه نماز می خواندند یهودیان نیز در معابد خویش به عبادت می پرداختند و کسی حق تعرض به آنها و یا به خمعابد آنها را نداشت. بعدها مسیحیان نجرات و برخی از مناطق دیگر نیز به هم پیمانان مسلمانان افزوده شدند. زمانی که گروهی از مسیحیان نجران برای بررسی و تحقیق درباره اسلام به مدینه آمدند پیامبر (ص) آنان را در مسجد باه حضور پذیرفت و به آنان اجازه داد تا در همانجا عبادت کنند و مسیحیان به سوی مشرق ایستادند و عبادت خویش را به جای آوردند. این مفاد پذیرش حقوقی اقلیت ها در عرصه مذهبی و دینی است. مورخان نقل کرده اند ه لشگریان اسلام در جنگ ها هیچ تعرضی به معابد اهل کتاب نداشتند.

کلیدواژه ها:

سیره پیامبر ، دین ، هدایت ، تبلیغات ، جهاد ، اولولالامر