استفاده از مواد قندی و محیط های کمپلکس به عنوان کرایوپروتکتانت برای افزایش زنده مانی اسید لاکتیک باکتری ها طی خشک کردن انجمادی

به دلیل اهمیت باکتری های اسید لاکتیک در صنایع تخمیر و تولید محصولات پروبیوتیکی، تولید کشت های آماده برای تلقیح مستقیم از نظر تکنولوژیکی و تجارت بین الملل دارای اهمیت ویژه ای است. اصلی ترین علت افت زنده مانی سلول ها در روش خشک کردن انجمادی آسیب های ناشی از انجماد بر سلول ها است. برای جلوگیری از آسیب به سلول ها در مرحله ی ا نجماد می توان از مواد محافظ در محیط آنها استفاده کرد. در این تحقیق گونه های باکترییایی در محیط MRS براث کشت داده شدند. بعد از جداسازی توده سلولی به وسیله ی سانتریفوژ، سلول ها در محیط های حاوی مواد محافظ سرمایی به صورت انجمادی خشک شدند. تعداد سلول ها قبل و بعد از فرایند خشک شدن شمارش شد. هر ماده محافظ دارای یک غلظت بهینه برای ایجاد اثر محافظتی بود که در غلظت های کمتر یا بیشتر اثر محافظتی پائین تری مشاهده شد که به دلیل تغییر فشار اسمزی فضای بین سلولی است.

کلیدواژه ها:

اسیدلاکتیک باکتری ها ، خشک کردن انجمادی ، گرایوپروتکتانت ها