تولید اتانول از ضایعات نان

حجم عظیم ضایعات نان در کشور و خطرات استفاده از آن در خوراک دام یافتن کاربردهای دیگر برای آن را ضروری ساخته است. با توجه به افزایش قیمت ملاس بکارگیری ضایعات نان برای تولید خوراک مناسب واحدهای تخمیری اقتصادی بنظر می رسد. تولید اتانول سوختی یکی از فرایندهای تخمیری است که به دلیل آلوده کننده بودن ترکیبات جایگزین سرب دربنزین و نیز افزایش قیمت بنزین اهمیت روزافزونی یافته است و بالقوه قابلیت جذب تمامی ضایعات نان را دارد. برای این منظور لازم است منبع عمده کربن نان یعنی نشاسته به قند قابل مصرف برای مخمر یعنی گلوکز تبدیل شود. تبدیل نشاسته ضایعات نان به گلوکز طی دو مرحله آنزیمی انجام گرفت و بعضی از فاکتورهای موثر برآن بررسی شد. در مرحله اول انزیم آلفا آمیلاز برای تبدیل نشاسته به اولیگو ساکارید های محلول بکار گرفته شد و در مرحله دوم محلول اولیگو ساکاریدی حاصل با کمک آنزیم گلوکز آمیلاز به شربت گلوکز تبدیل گردید. روند تبدیل طی زمان با اندازه گیری فاکتورهای DE(dextrose equivalent) و درصد جامدات نامحلول باقی مانده تعیین شده و اثر دما، درصد وزنی نان در سوسپانسیون اولیه، و دوز انزیم بررسی گردیند. اندازه گیری های مشابه برای آرد نیز به منظور مقایسه انجام گرفت. نهایتا قابلیت شربت گلوکز حاصل بعنوان خوراک ساکارومایسس سوریسیه برای تولید اتانول در یک فرایند تخمیر باچگالی زیاد (High Cell Density) اثبات گردید. نتایج نشان داد که می توان با استفاده از روش خوراک دهی پیوسته Fed Batach در مرحله هیدرولیز به محلول قندی با غلظت بسیار زیاد (بیش از 350 گرم بر لیتر) دست یافت و با کمک آن محصول اتانول با غلظت بیش از یکصد گرم در لیتر تولید نمود. این غلظت زیاد در کاهش هزینه های بازیابی تقطیری الکل و اقتصادی نمودن فرایند نقش تعیین کننده ای دارد.

کلیدواژه ها:

ضایعات نان ، آلفا آمیلاز ، گلکوآمیلاز ، هیدرولیز آنزیمی ، اتانول