بسته بندی آسپتیک در شیر و تأثیر بازیافت آن در گرمای جهانی

بسته بندی آسپتیک، به معنای پرکردن محصول استریل در یک بسته استریل و تحت شرایط استریل می باشد. امروزه بیشترین بسته بندی های آسپتیک مورد استفاده در شیر از نوع تتراپک است. هشتاد درصد بسته های تتراپک از مقوا تشکیل شده است که قابلیت بازیافت را بسیار افزایش می دهد. در نتیجه استفاده از مواد اولیه بکر، به دلیل افزایش قابلیت بازیافت مواد تشکیل دهنده، کاهش یافته است. قابلیت بازیافت بسته های تتراپک می تواند در کاهش پتانسیل گرمای جهانی (GWP) مؤثر باشد. افزایش بیست درصدی بازیافت، کاهش چهارده درصدی گرمای جهانی را در پی دارد. با افزایش بازیافت بسته های تتراپک، آلاینده های هوا کاهش پیدا می کنند. متان، 20 درصدف کربن دی اکسید، 14 درصد و کربن موناکسید، 9 درصد کاهش را نشان می دهند. اگر نرخ بازیافت به 70 درصد برسد، GWP کاهشی 56 درصدی خواهد داشت. این کاهش قابل توجه انتشار گازها به اتمسفر محیط، می تواند به طور قابل ملاحظه ای پتانسیل گرمای جهانی را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

اسیتیک ، نترایک ، بازیافت ، GWP