نقش الگوهای ارتباطی خانواده ، سازگاری فردی اجتماعی و مسئولیت پذیری اجتماعی در پیش بینی کیفیت روابط با همسالان در نوجوانان پسر

هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش الگوهای ارتباطی خانواده ، سازگاری فردی اجتماعی و مسئولیت پذیری اجتماعی در پیش بینی کیفیت روابط با همسالان در نوجوانان پسر بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر تنکابن در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودند که از این بین تعداد ۱۵۰ نفر به شیوه در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه الگوی ارتباطات خانواده تجدیدنظر شده ریچی و فیتزپاتریک (۱۹۹۰) ، پرسشنامه آزمون شخصیتی کالیفرنیا ، پرسشنامه مسئولیت پذیری سروش (۲۰۱۱) و پرسشنامه روابط همسالان هادسون (۱۹۹۷) بود. داده های به دست آمده با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که بین الگوهای ارتباطی خانواده ، سازگاری فردی اجتماعی و مسئولیت پذیری اجتماعی در پیش بینی کیفیت روابط با همسالان رابطه مستقیم و منفی دارد. همچنین متغیرهای الگوهای ارتباطی خانواده ، سازگاری فردی-اجتماعی و مسئولیت پذیری اجتماعی نقش پیش بینی کننده در کیفیت روابط با همسالان را ایفا می کنند.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، سازگاری فردی اجتماعی ، کیفیت روابط با همسالان