استفاده ازمدل Fao-AquaCrop دربهینه سازی آبیاری تکمیلی گندم دیم درمشهد

کشورایران به لحاظ قرارگرفتن درناحیه خشک ونیمه خشک جهان ازنزولات اسمانی محدودی برخوردار است پس باتوجه به کمبود آب درکشورلذا برای تامین نیازجامعه بایدعلاوه برتوجه به کشت ابی کشت دیم مورد توجه ویژه ای قرارگیرد درپژوهشحاضر باتوجه به ضرورت بهره برداری بهینه ازمنابع اب درتمام زمینه ها مخصوصا دربخش کشاروزی که بیشترین سهم مصرف آب را دارا می باشدوتامین رطوبت کافی درمراحل رشد شبیه سازی عملکردگندم و کارایی مصرف آب WUE دراقلیم مشهد تحت سه سطح مدیریت ابیاری محدود شامل دیم تک ابیاری درزمان کاشت به میزان 50 میلیمتر تک ابیاری درزمان گلدهی به میزان 60میلیمتر و ابیاری دردونوبت کاشت و گل دهی به میزان 110 میلیمتر موردبحث و بررسی قرارمیگیرد نتایج نشان میدهد که اثربخشی تک ابیاری درسالهای مختلف متاثر ازمیزان و پراکنش بارش است اعمال دونوبت ابیاری هرچند افزایش عملکرد را نسبت به شرایط دیم و دیگرتیمارهای ابیاری به همراه خواهدداشت اما بهره وری اب ابیاری افزایش قابل ملاحظه ای نسبت به تیمارتک ابیاری درزمان گلدهی ندارد لذا تک ابیاری درزمان گلدهی درشرایط دیم کفایت دارد

کلیدواژه ها:

ابیاری تکمیلی ، گندم ، کارایی مصرف آب ، مدل Fao-AquaCrop