مفهوم عارفانه ایثار

از حق خود گذشتن و دیگری را بر خود مقدم داشتن، از اساسی ترین آموزه های عرفان اسلامی است که خود بر گرفته از آیات کریمه قرآن و تایید یافته با روایات نبوی اهل بیت گرامی آن حضرت بوده است.عارفان مسلمان با بهره گیری از تعبیر قرآنی و یوثرون علی انفسهم... و تفصیل و تاویل هایی که در این باب به خرج داده اند،معانی عمیق تری نسبت به آنچه در فرهنگ عمومی جامعه اسلامی از این اصطلاح وجود داشته،ارائه داده اند که برخی از آن معانی را می توان در اقوال و احوال بزرگان این نحله فکری بازجست. در این مقاله با واکاوی آنچه در باب ایثار در کتب معتبر تصوف همچون:کشف المحجوب، احیاء العلوم ، رسائلخواجه عبدالله، اسرار التوحید ، کشف الاسرار، تذکره الاولیاء و...نقل شده است، سعی شده تا خواننده با مفاهیم عارفانه ایثار آشنا گشته و به این نتیجه برسد که آنچه در روزگاران ما و در عرصه نبرد با دشمنان،جلوه ای از ایثار شمرده می شود، بازتابی از اندیشه ای عمیق و دیر پا درفرهنگ ایران اسلامی بوده است،اندیشه ای که همچنان این توان را دارد تا ایثارگرانی بپرورد که نه تنها از خواسته خود، بلکه از جان خود در راه رضایت دوست درگذرند.

کلیدواژه ها:

عرفان اسلامی ، متون عرفانی ، ایثار ، تفسیر عارفان ، ایثار عارفانه