مهارکننده های α-آمیلاز و α-گلوکوزیداز: بررسی پتانسیل غلات کامل در جلوگیری از هایپرگلیسمی

کاهش قابلیت هضم کربوهیدراتها با کنترل فعالیت دو آنزیم آلفا آمیلاز و آلفا گلوکوزیداز برای کنترل هایپرگلیسمی بعد از غذا به عنوان یک استراتژی پیشگیرانه مناسب برای دیابت نوع ۲ در نظر گرفته می شود. بنابراین در درمان دیابت از طریق رژیم غذایی ، مصرف غذاهای غنی از مهارکنندههای آنزیم های هیدرولیز کننده توصیه می شود. در این راستا غلات کامل ، به دلیل اثرات قابل توجه بر کاهش میزان گلوکز پلاسما بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. اگرچه مکانیسم دقیق تاثیر غلات کامل در رابطه با دیابت نوع ۲ هنوز به طور کامل مشخص نشده است ، اما به احتمال زیاد به دلیل وجود ترکیبات زیست فعال درون این محصولات است . در این راستا مشخص شده است که ترکیبات حاصل از غلات از جمله ترکیبات فنولی ، پپتیدها، پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای و لیپیدها دارای قابلیت مهار آنزیم های آلفا آمیلاز و آلفا گلوکوزیداز هستند. وجود این ترکیبات بازدارندهی آنزیم های هیدرولیز کننده ، قابلیت مناسب کاربرد غلات کامل را به عنوان یک استراتژی تغذیه ای برای کنترل قند خون پس از صرف غذا و دیابت نوع ۲ نشان می دهد. بنابراین در این مطالعه ، به بررسی تاثیر ترکیبات مشتق شده از غلات بر هضم کربوهیدراتها پرداخته شده است . نتایج این مطالعه نشان می دهد که مصرف غلات کامل راهکاری مفید جهت بهبود دیابت نوع ۲ از طریق مهار فعالیت آنزیم های آلفا گلوکوزیداز و آلفا آمیلاز می باشد .

کلیدواژه ها:

مهار کنندههای آنزیمی ، هایپرگلیسمی ، پپتیدها ، پلی فنل ها ، پلی ساکاریدها