اثربخشی بازی درمانی بر تقویت کارکردهای اجرایی نوآموزان بین ۶ تا ۸ سال نیازمند توجه خاص آموزشی شهرستان بجستان

نوآموزان نیازمند توجه خاص آموزشی قشر آسیب پذیری از دانش آموزان هستند که به دلیل محدودیت های شناختی ، عاطفی ، رفتاری یا جسمی نیاز به حمایت و توجه ویژهای در فرایند یادگ یری دارند. از جمله نیازهای مهم این دانش آموزان لزوم توجه به کارکردها ی اجرایی آنان است که ارتقای آن از طریق مداخلاتی همچون بازی درمانی می تواند بر عملکرد تحصیلی آنان موثر باشد. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر بازی درمانی بر تقویت کارکردهای اجرایی نوآموزان نیازمند توجه خاص آموزشی انجام شده است . پژوهش حاضر از حیث هدف، پژوهشی کاربردی است که به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. جامعه آماری شامل کلیه نوآموزان نیازمند توجه خاص آموزشی ۶ تا ۸ ساله شهرستان بجستان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود که تعداد آنها بر اساس گزارش اداره آموزش و پرورش شهرستان بجستان ۱۱۸ نفر برآورد شد. حجم نمونه ۳۰ نفر تعیین شد و این تعداد آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار جمع آوری دادهها شامل مقیاس کارکردهای اجرایی (کولیج ، ۲۰۰۲) بود. مداخلات بازیدرمانی مبتنی بر نظریه بارکل ی طراحی و در قالب ۱۰ جلسه ، هر کدام به مدت ۶۰ دقیقه و با فراوانی دو بار در هفته ، اجرا شد. هدف این جلسات ارتقاء مهارتها ی اجرایی نظیر بازداری، برنامه ریزی و حافظه کاری بود. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۲۴ و به کمک آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت . نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بازی درمانی به طور معناداری بر تقویت کارکردهای اجرایی نوآموزان موثر بوده است . به ویژه، اندازه اثر بازی درمانی بر کارکردهای اجرایی حدود ۸۰ % بود که نشاندهنده اثربخشی قابل توجه این مداخله است . همچنین مولفه های مختلف کارکردهای اجرایی به ویژه سازماندهی تحت تاثیر مثبت بازی درمانی قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

سبک فرزند پروری ، پایستگی تحصیلی ، نیازمند توجه خاص آموزشی