تدوین چارچوب برنامه ریزی شهری مبتنی بر عدالت فضایی با رویکرد شهر هوشمند پایدار: تحلیلی نظری

این پژوهش با هدف ارائه چارچوبی جامع برای برنامه ریزی شهری مبتنی بر عدالت فضایی و در بستر شهر هوشمند پایدار، به تحلیل روابط بین عدالت ، هوشمندی ، و پایداری پرداخته است . با توجه به رشد سریع شهرنشینی و پیشرفت فناوری ، چالش هایی نظیر نابرابری فضایی و نارسایی زیرساختی افزایش یافته اند که نیازمند رویکردی جامع و پایدار می باشد. در این تحقیق ، با استفاده از مرور نظاممند و تحلیل محتوای کیفی ، سه بعد اساسی در برنامه ریزی شهری شناسایی شده است : عدالت فضایی با تاکید بر توزیع عادلانه و مشارکت شهروندان، شاخص های هوشمندی شامل زیرساخت ها و حکمرانی هوشمند، و معیارهای پایداری زیست محیطی ، اجتماعی ، اقتصادی و نهادی . مدل پیشنهادی با ترکیب این ابعاد، به ویژه در زمینه های مشارکت دیجیتال و دسترسی عادلانه به زیرساخت های هوشمند، نوآوری نظری مهمی محسوب می شود که می تواند تابآوری و انسجام شهری را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

عدالت فضایی ، شهر هوشمند ، پایداری ، برنامه ریزی شهری ، مشارکت شهروندان .