اثر توزیع بارش بر عملکرد گندم و جو دیم در استان چهارمحال و بختیاری

ایران کشور پهناوری است که بخش وسیعی از آن در قلمرو آب و هوای خشک و نیمه خشک قرار دارد. علاوه بر کمبود بارش، توزیع نامناسب فصلی بارندگی نیز موجب تشدید اثرات زیان بار خشکسالی می شود. پیش بینی عملکرد محصولات دیم مانند گندم و جو بمنظور برنامه ریزی مناسب تر، توزیع، قیمت گذاری و ه مچنین واردات و صادرات آن انجام می شود. در این پژوهش برای پیش بینی عملکرد محصولات دیم از شاخص بارش استفاده شده است. با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از شاخص بارش برای تخمین تولید گندم و جو دیم تنها برای شهرستان های اردل و لردگان مناسب می باشد. در حلیکه برای شهرستان های شهرکرد، کوهرنگ، فارسان، بروجن به دلیل آب و هوای سردتر مناسب نمی باشد. با توجه به تحلیل اقتصادی انجام شده برای کشت گندم و جود دیم در شهرستان های مختلف مشخص شد کشت این دو محصول در شهرستان های اردل و لردگان بیشترین بازده اقتصادی را داشته است. همچنین، تغییرات متوسط دمای سالانه (T) و نرخ بازده داخلی سرمایه (i) نیز مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاصل از آن نشان داد ک ه با کاهش یا افزایش دما، میزان عملکرد و نرخ بازده داخلی نیز به ترتیب کاهش یا افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اقتصادی ، توزیع بارندگی ، شاخص بارندگی ، عملکرد محصول دیم