امکان سنجی ایجاد سکونتگاههای ساحلی در سواحل مکرانبا رویکرد گردشگری در راستای توسعه اقتصادی پایدار

هدف از انجام این پژوهش ، امکان سنجی ایجاد سکونتگاههای ساحلی در سواحل مکران با رویکرد گردشگری در راستای توسعه اقتصادی پایدار و ارزیابی عوامل موثر آن در سواحل مکران می باشد. روش پژوهش از نظر هدف ، کاربردی - متدولوژی و از نظر پژوهش ، توصیفی - تحلیلی است . به منظور جمع آوری اطلاعات و داده های موردنیاز از روش کتابخانه ای و میدانی بهره گرفته شده است .نتایج این پژوهش نشان می دهد از میان عوامل موثر در احداث سکونتگاههای ساحلی در سواحل مکران با رویکرد گردشگری در راستای توسعه اقتصادی استان سیستان و بلوچستان و ایران به جز مولفه های اجتماعی - رفتاری با مدیریتی - نهادی و همچنین اجتماعی - رفتاری با زیست محیطی که رابطه معناداری ضعیفی بین آنها وجود دارد در سایر مولفه ها دارای رابطه مثبت و معنادار می باشد. همچنین ایران در مسیر توسعه با چالشهای فراوان زیست محیطی ، ساختاری و امنیتی مواجه است که ادامه فرایندهای موجود در ایران ، توسعه منطقه سواحل مکران را برای ایرانیان دور از دسترس خواهد کرد. به نظر می رسد تغییر نگرش در راهبردهای کشورداری بر اساس ظرفیتهای جغرافیایی و محیطی کشور می تواند به اصلاح روند توسعه کمک نماید. در این میان سواحل مکران با دسترسی به اقیانوس و آبهای آزاد و ظرفیت های بیشمار و بی نظیر درحوزه گردشگری می تواند بعنوان مهمترین منطقه راهبردی ایران در راستای توسعه اقتصادی پایدار کشور قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سکونتگاههای ساحلی ، سواحل مکران ، رویکرد گردشگری ، توسعه اقتصادی پایدار