ارتکاب جرم علیه تمامیت جسمانی از طریق انتقال ویروس کرونا

در پی شیوع و اپیدمی ویروس کرونا، این روزها با توجه به تهدید سلامت جامعه جهانی ، بر رعایت نکات بهداشتی فردی از سوی سازمان بهداشت جهانی تاکید شده است و دولت ها نیز از سازوکارهای ویژه ای برای مقابله با این ویروس استفاده می کنند. رکن اصلی تحقق مسئولیت ، صحت انتساب و استناد است که احراز آن در کلیه جرائم ، اعم از عمدی و غیر عمدی و همراه با قصور یا تقصیر، لازم و ضروری است و بیماریهای واگیردار نیز از این امر مستثنا نیست ، هرچند انتقال ویروس با اسباب ناپیدا صورت می گیرد، اما مانند اسباب ظاهری دارای آثار و نتایجی است که در صورت احراز رابطه استناد بین این نتایج و اسباب ناپیدا، در مسئولیت انتقال دهنده در فرض اجتماع شرایط نمی توان تردید کرد. نکته قابل توجه ، دشواری احراز این رابطه به علت ناپیدا بودن اسباب است ، ضمن اینکه ویژگی های نوعی دیگر بیماریهای واگیردار از جمله فاصله زمانی بین فعل و نتیجه مجرمانه و امکان حدوث وقایع طبیعی یا غیرطبیعی قاطع رابطه استناد، ممکن است باعث دشواری دو چندان احراز این رابطه شود.

کلیدواژه ها:

بیماری واگیردار ، جرم ، رابطه استناد ، رابطه سببیت .