آثار استفاده از شیوه های صحیح آموزشی - اجتماعی توسط دانش آموزان و آثار آن بر تربیت دینی آنان

در این مقاله با استفاده از منابع موجود کتابخانه ای و میدانی و بهره گیری از مطالعات، و سندکاوی و پرسشنامه به گردآوری داده های مورد نیاز پرداخته شده و داده های گردآوری شده تجزیه و تحلیل شده است . تعلیم و تربیت یکی از مهم ترین هدف های عالی پیامبران بوده است . تا انسان به کمال و هدف خلقت نایل شود. فلاسفه و دانشمندان حتی پیروان مکاتب مادی و الحادی با روش و بینش خویش از تعلیم و تربیت سخن گفته اند. تربیت به معانی رشد دادن و رفع موانع جهت شکوفایی استعدادها به سوی کمال است . تعلیم بدون تربیت موجب سقوط انسان خواهد شد. با نگاهی به گذشته بشر مقطعی از تاریخ را نمی توان یافت که خالی از این دو عنصر مهم باشد؛ پیشینه چین ، هند، ایران، اروپا و ... شاهد صدق این مدعاست . قرآن کریم سند مدون تعلیم و تربیت است . در اصطلاح علم تعلیم و تربیت ، مبانی زیر ساخت اعتقادی ، فلسفی و نوع شناخت هر مکتبی از مبدا هستی ، جهان و انسان است . بنابر این ، اهداف، خط مشی و شیوه های عملی در هر زمینه باید بر اساس مبانی بنیان نهاده شود و در واقع امتیاز هر مکتبی به مبانی آن بستگی دارد.

کلیدواژه ها:

قرآن ، آموزه های اسلامی ، تعلیم و تربیت .