پیش بینی پرخاشگری ارتباطی پنهان از روی دلبستگی به همسر و تصویر بدنی زنان متاهل پرستار

هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش دلبستگی به همسر و تصویر بدنی مختل بر پرخاشگری ارتباطی پنهان در زنان متاهل پرستار شاغل مشهد در چهارماهه اول سال ۱۴۰۲ بود. پژوهش حاضر برحسب هدف، به دلیل کاربرد نتایج یافته هایش برای حل مشکلات خاص برای افراد دارای نشانگان اختلال تصویر بدنی مختل، در زمره تحقیقات کاربردی میباشد و از حیث ماهیت، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمام زنان پرستار متاهل شاغل مشهد بود که در بازه زمانی بهار چهارماهه اول سال ۱۴۰۲ در بیمارستان های سطح شهر مشهد شاغل بودند، که مشتمل بر ۵۰۰۰ نفر برآورد گردید، تشکیل داد. نمونه آماری پژوهش متشکل از ۳۵۷ نفر از پرستاران داوطلب شرکت در پژوهش بود که از این تعداد با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند ۱۸۰ نفر از پرستارانی که دارای ملاکهای تشخیصی تصویر بدنی مختل بودند انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسال کولینز و رید (۱۹۹۶)، ترس از تصویر بدن لیتلتون (BICI) (۲۰۰۵) و مقیاس پرخاشگری ارتباطی پنهان کارو ل و نلسون (۲۰۰۶) بود. داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که دلبستگی به همسر (برای هر ۳ سبک نزدیکی، وابستگی و اضطرابی) و تصویر بدنی مختل بر پرخاشگری ارتباطی پنهان در زنان متاهل پرستار شاغل اثر بخشی معنی داری دا رند که در مورد رابطه ۲ سبک نزدیکی، وابستگی ارتباط مثبت و معنادار و در مورد سبک اضطرابی و تصویر برنی مختل ارتباط معکوس معنی دار بود.

کلیدواژه ها:

دلبستگی به همسر ، تصویر بدنی مختل ، پرخاشگری ارتباطی پنهان ، زنان متاهل پرستار شاغل ، شهر مشهد