تدوین مدل علی از رابطه بین کیفیتخواب و فرسودگی هیجانی با میانجی گری خستگی شناختی در پرستاران مبتلا به سندرم خستگی مزمن

اختلالات روان تنی از جمله اختلالات ناتوان کننده و پر شیوع در عصر حاضر میباشند. این اختلالات همچون سندرم خستگی مزمن ناتوان کننده بوده و باعث تحلیل جسمانی و روانی میشود. در این میان پرستاران که در خط مقدم سیستم بهداشت و درمان هستند، بیش از پیش با اختلالات روانتنی و به خصوص سندرم خستگی مزمن دست و پنجه نرم میکنند. هدف از این پژوهش تدوین مدل علی از رابطه بین کیفیت خواب و فرسودگی هیجانی با میانجی گری خستگی شناختی در پرستاران مبتلا به سندرم خستگی مزمن میباشد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و گذشته نگر است. در خصوص روش آماری برای سوال پژوهش و برای ترسیم مدل از روش معادلات ساختاری استفاده شد. نمونه گیری در دسترس و ۲۹۱ نفر میباشد. در این پژوهش از پرسشنامه های کیفیت خواب پترزبورگ (۱۹۸۹)، فرسودگی هیجانی مسلش و جکسون (۱۹۸۱)، سنجش چندبعدی خستگی اسمتس (۱۹۹۶) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که که مسیرهای غیر مستقیم مدل معنادار است و این نشان از واسطهای بودن خستگی شناختی دارد (P<۰/۰۵). نتایج نشان می دهد که با توجه به یافتههای پژوهش برای کاهش فرسودگی هیجانی در حرفه پرستاری باید میزان خستگی شناختی را کاهش داد که این مهم در نهایت میتواند باعث کاهش نشانه های فرسودگی هیجانی در پرستاران شود.

کلیدواژه ها:

سندرم خستگی مزمن ، فرسودگی هیجانی ، خستگی شناختی ، کیفیت خوا ب