رابطه سبک های فرزند پروری والدین با نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های فرزند پروری والدین با نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای در دانش آموزان بود. نمونه پژوهش شامل ۱۰۰ نفر از دانش آموزان دروه ابتدایی دوم شهرستان شادگان بود که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده های از سبک های فرزندپروری بامریند (۱۹۷۳) و پرسشنامه علایم مرضی کودکان (CSI-۴) استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس ۲۴ و روش تحلیل همبستگی پیروسون و رگرسیون تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان داد که نتایج تحلیل داده ها نشان داد بین اختلال نافرمانی مقابله ای و سبک فرزندپروری مستبدانه (۰.۶۳) و سهل گیرانه (۰.۳۸) همبستگی مثبت و معنادار در سطح ۰.۰۱ وجود دارد. یعنی با افزایش این سبک ها، نشانه های اختلال نیز افزایش می یابد. بین اختلال نافرمانی مقابله ای و سبک فرزندپروری مقتدرانه (-۰.۵۱) همبستگی منفی و معنادار در سطح ۰.۰۱ وجود دارد. با افزایش این سبک، نشانه های اختلال کاهش می یابد. بین سبک فرزندپروری مستبدانه و مقتدرانه (۰.۲۷) همبستگی منفی و معنادار در سطح ۰.۰۱ وجود دارد. رابطه معناداری بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه و دو سبک دیگر مشاهده نشد. این نتایج نشان می دهد سبک های نامطلوب فرزندپروری مانند مستبدانه و سهل گیر با افزایش اختلال نافرمانی مقابله ای در دانش آموزان رابطه مستقیم دارد. در حالی که سبک فرزندپروری مقتدرانه با کاهش نشانه های این اختلال در ارتباط است.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، نافرمانی مقابله ای ، دانش آموزان.