مقایسه نگرانی از تصویر بدنی زنان سالمند ورزشکار و غیر ورزشکار و نقش میانجی گر شاخص توده بدنی در ارتباط بین عزت نفس و نگرانی از تصویر بدنی آنها

هدف:پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر فعالیت بدنی بر نگرانی از تصویر بدنی زنان سالمند، و همچنین بررسی نقش میانجی گر شاخص توده بدنی در ارتباط بین عزت نفس و نگرانی از تصویر بدنی آنها انجام شد. روش شناسی: جامعه پژوهش کلیه زنان سالمند شهر تهران بودند که تعداد 177 زن سالمند ورزشکار و 195 زن سالمند غیر ورزشکار با استفاده از نمونه گیری خوشه ای - تصادفی از بین زنان سالمند مناطق 2، 6، 22 و 4 شهر تهران، به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی لیتلتون (2005) مقیاس عزت نفس روزنبرگ(1963) و اطلاعات فردی استفاده شد. همچنین شاخص توده بدنی (BMI) از طریق سنجش قد و وزن فرد محاسبه شد. از تحلیل واریانس چندگانه (MANOVA) برای مقایسه ابعاد نگرانی از تصویربدنی در دو گروه استفاده شد. همچنین نقش میانجی گر شاخص توده بدنی در ارتباط بین عزت نفس و نگرانی از تصویر بدنی با استفاده از تحلیل مسیر از طریق شاخص های رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که نگرانی از تصویر بدنی زنان ورزشکار در تمام خرده مقیاس از همتایان غیر ورزشکار خود، به طور معناداری پایین تر بود .(p <0/001 وF=-4/12) به عبارت دیگر زنان سالمند ورزشکار نسبت به زنان سالمند غیرورزشکار، هم نارضایتی از ظاهر کمتر (p <0/001 وF=-4/26) هم تداخل کمتر(p<0/001 وF=-3/73) در عملکرد اجتماعی اجتماعی داشتند. سپس با استفاده از شاخص های رگرسیون تنها مسیر تأثیر نارضایتی از تصویر بدنی بر عزت نفس در مدل ارائه شده مورد تأیید قرار گرفت β= -0/42، p≤0/001).بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از مقایسه زنان سالمند ورزشکار و غیر ورزشکار در میزان نگرانی از تصویر بدنی با بسیاری از پژوهش ها در این زمینه همسو بود و فعالیت بدنی را در کاهش نگرانی از تصویر بدنی زنان سالمند موثر می دانست اما بخشی از نتایج حاصل از بررسی نقش میانجی گر شاخص توده بدنی در ارتباط بین عزت نفس و نگرانی از تصویر بدنی در سالمندان با بسیاری از پژوهش ها مغایرت داشت.

کلیدواژه ها:

نارضایتی از ظاهر ، تداخل در عملکرد اجتماعی فعالیت بدنی ، زنان سالمند ، عزت نفس