بررسی مقایسه ای خودپنداره ی بدنی دانشجویان دختر ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه سیستان و بلوچستان

هدف در این تحقیق، بررسی مقایسه ای خرده مقیاس های تصویر بدنی دانشجویان دختر فعال و غیرفعال از نظر بدنی در دانشگاه سیستان و بلوچستان بود. نمونه مورد بررسی 20 نفر از دانشجویان دختر رشته تربیت بدنی دانشگاه که بعنوان آزمودنی های فعال و 20 نفر از دانشجویان دختر دیگر رشته ها که هیچگونه فعالیت ورزشی نداشتند بعنوان آزمودنی های غیر فعال، بودند، جمع آوری اطلاعات با پرسشنامه اطلاعات فردی محقق ساخته که شامل (سن، قد، وزن و معدل تحصیلی) و همچنین پرسشنامه خود تصویرگری بدنی (PSDQ) که از 11 مقیاس: فعالیت بدنی، ظاهر بدن، چربی بدن، هماهنگی، استقامت، انعطاف پذیری، سلامتی، صلاحیت ورزشی، قدرت، خودپنداره بدنی کلی و عزت نفس تشکیل شده است؛ انجام گردید. برای مشخص نمودن طبیعی بودن داده ها از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف و از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون t مستقل، آزمون پیرسون) جهت بررسی اهداف و فرضیه های پژوهش در سطح معنی داری p<0/05 استفاده شد. نتایج نشان دادکه تصویر بدنی دانشجویان دختر ورزشکار در خرده مقیاس های فعالیت بدنی، چربی بدن و صلاحیت ورزشی به طور معنی داری بهتر و مناسب تر از دانشجویان دختر غیرورزشکار است و بین دیگر خرده مقیاس های تصویر بدنی (ظاهر بدن، هماهنگی، استقامت، انعطاف پذیری، سلامتی، قدرت، خودپنداره بدنی کلی و عزت نفس) دانشجویان دختر ورزشکار و غیرورزشکار اختلاف معناداری وجود ندارد. همچنین بین سن و برخی خرده مقیاس های تصویر بدنی (هماهنگی، انعطاف، صلاحیت ورزشی، قدرت) دانشجویان دختر همبستگی در جهت منفی، بین وزن آزمودنی ها و خرده مقیاس ظاهر بدن رابطه مبثت و بین معدل تحصیلی دانشجویان و خرده مقیاس های هماهنگی، استقامت و صلاحیت ورزشی رابطه در جهت مثبت وجود داشت. لذا می توان نتیجه گرفت که فعالیت ورزشی اثرات مطلوب و موثری بر خرده مقیاس های تصویر بدنی دانشجویان دختر دارد و دانشجویان دختر می توانند با شرکت در یک فعالیت ورزشی منظم از تصویر بدنی بالایی برخوردار باشند.

کلیدواژه ها:

خرده مقیاس های تصویر بدنی ، دانشجویان دختر ، ورزش