بررسی ارتباط بین طرح واره های هیجانی وتحریفات شناختی با تابآوری زنان متقاضی طلاق

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین طرحواره های هیجانی و تحریف های شناختی با تابآوری زنان متقاضی طلاق شهرسنندج بوده که تحقیقی توصیفی از نوع همبستگی است؛ و جامعه آماری آن را کلیه زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکزمشاوره دادگستری شهر سنندج در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند. که از این تعداد نمونه ای به حجم ۱۰۰ نفر بر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل مقیاس طرحواره های هیجانی لیهی (۲۰۰۲)، پرسشنامه تحریف های شناختی بین فردیهمامسی و بوی کازترک (۲۰۰۴) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) بوده که پس از تکمیل به روش رگرسیون و ضریبهمبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار ۲۵ SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت و نتایج نشان داد، بین طرحواره های هیجانی وتحریف های شناختی با تاب آوری زنان متقاضی طلاق رابطه وجود دارد (P<۰/۰۵). همچنین نتایج نشان داد بین تاب آوری بامولفه های تاییدطلبی، احساس گناه، ساده انگاری هیجانات، فقدان کنترل، کرختی، نشخوار فکری و سرزنش دیگران همبستگی منفیو مولفه ها قابلدرک بودن، ارزش های والاتر، عقلانیت، تداوم، توافق پذیری، پذیرش احساسات و بیان احساسات همبستگی مثبتوجود دارد. همچنین نتایج نشان داد بین تاب آوری با مولفه های انتظارات غیرواقع بینانه، سو ادراک در روابط بین فردی و طرد در روابطبین فردی همبستگی منفی و معناداری وجود دارد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که طرحواره های هیجانی و تحریف هایشناختی با تاب آوری رابطه دارند و میتوانند آن را تحت تاثیر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

طرحواره های هیجانی ، تحریف های شناختی ، تاب آوری