بررسی رابطه بین طلاق عاطفی والدین و پویایی محیط خانواده

طلاق عاطفی وضعیتی است که در آن، احساسات منفی خشم، ناامیدی، زیان،رنجش، تنفر و دشمنی جایگزین احساسات مثبت عشق و علاقه ی متقابل در روابط زوجین می شود و طلاقی است که به موجب آن، زن و شوهر با یکدیگر ارتباط صمیمی ای ندارند و نمی توانند درباره احساسات و عواطف خود با یکدیگر حرف بزنند و ارتباط زناشویی مناسبی هم ندارند. بر خلاف طلاق رسمی طلاق عاطفی به اختلافات زناشویی و ناسازگاری زوجین پایان نمی دهد، کشمکش بین زوجین ادامه پیدا میکند و پیامدهای منفی روانی ، جسمانی ، اجتماعی را برای زوجین و اختلالات منش ، اضطراب، افسردگی و بزهکاری را برای فرزندان به همراه خواهد داشت. از طرف دیگر، متغیر پویایی خانواده تغییر نیافته متشکل از افرادی است که در خانه ای با پدر و مادر اصلی خود بزرگ شده اند که در یک رابطه پایدار در طول دوران کودکی خود باقی مانده اند. در حالی که متغیر پویای خانواده تغییر یافته متشکل از افرادی است که توسط والدین مجرد، پدرخواندهیا مادرخوانده، پدربزرگ و مادربزرگ یا پدر و مادر رضاعی بزرگ شدهاند. بررسی کنونی ادبیات موضوع، رابطه بین طلاق عاطفی والدین را با پویایی خانواده در نظر میگیرد.

کلیدواژه ها:

طلاق ، طلاق عاطفی ، طلاق رسمی ، خانواده ، پویایی.