اثربخشی واقعیت درمانی بر کیفیت زندگی در زوجین دارای تعارض زناشویی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر کیفیت زندگی زوجین متعارض در شهرستان آمل انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد و جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زوجین دارای تعارض مراجعه کننده به مراکز مشاوره تشکیل دادند، با توجه به روش پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفربه صورت داوطلبانه و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیمشدند( ۱۵ نفربرای هر گروه) انتخاب شدند. گردآوری داده ها توسط پرسشنامه های سبک های کیفیت زندگی براهیمی انجام شد و مداخله توسط پروتکل واقعیت درمانی انجام شد. همچنین از روش آماری تحلیل کواریانسچند متغیره(مانکوا) جهت تحلیل داده ها استفاده شد، نتایج حاکی از آن بود که در مجموع تفاوت معنادار بین نمره کل و خرده مقیاس پرشسنامه بر کیفیت زندگی در پیش آزمون و پس آزمون در دوگروه آزمایش و کنترل درزوجین وجود داشت.

کلیدواژه ها:

اثربخشی واقعیت درمانی ، کیفیت زندگی