رابطه بین پیوند والدینی و سبکهای فرزند پروری با گرایش به ناهنجاری در دانش آموزان دختر متوسطه اول

هدف از انجام پژوهش حاضر رابطه ی بین پیوند والدینی و سبکهای فرزند پروری با گرایش به ناهنجاری در دانش آموزان دخترمتوسطه ی اول می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر متوسطه اول بابل در سال ۱۴۰۰ به تعداد ۱۱۵۰۰ نفر می باشند. حجم نمونه بر اساس فرمول پلنت تعداد ۱۸۰ نفر و روش نموه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه پیوند والدینی پارکر، پرسشنامه سبک فرزندپروری دیانا بامریند (۱۹۷۳) و پرسشنامه گرایش به ناهنجاری رستمی و راد (۱۳۹۲) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون خطی چندگانه در نرم افزار SPSS ۲۲ انجام شد. نتایج نشان داد بین پیوند والدین و سبک های فرزندپروری با گرایش به ناهنجاری رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بی تفاوتی ، روابط صمیمانه ، تلاش برای وابستگی ،تشویق به استقلال در بین خرده مقیاس های پیوند والدینی و سهل گیرانه ، استبدادی و قاطع و اطمینان بخش در بین خرده مقیاس های سبک فرزندپروری بیشترین رابطه را با گرایش به ناهنجاری داشته اند.

کلیدواژه ها:

پیوند والدینی ، سبکهای فرزند پروری ، گرایش به ناهنجاری ، دانش آموزان دختر.