اثربخشی طرحواره درمانی بر تمایزیافتگی زنان دارای همسر معتاد شهرستان شاهین شهر

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر تمایزیافتگی زنان دارای همسر معتاد شهرستان شاهین شهر بود. نمونه این پژوهش شامل ۳۰ نفر از جامعه مذکور بود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه گواه به صورت تصادفی تقسیم شدند. طرح پژوهش تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بود. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه تمایزیافتگی (بوئن ، ۱۹۷۸) بود. برای اجرا، در ابتدا، از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد. سپس گروه آزمایش در گروههای کوچکتر طی ۳۶ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت درمان طرحواره درمانی قرار گرفتند و و بعد هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) و تحلیل کوواریانس یک راهه (آنکوا) صورت گرفت . نتایج پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی بر تمایزیافتگی زنان دارای همسر معتاد شهرستان شاهین شهر تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، تمایزیافتگی ، زنان دارای همسر معتاد