اثربخشی بهزیستی درمانی بر افزایش امیدواری به زندگی در بیماران دیابت نوع دوم

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی بهزیستی درمانی بر افزایش امیدواری به زندگی در بیماران دیابت نوع دوم انجام شد. روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بیماران دیابت نوع ۲ شهر مشهد بودند. اعضای نمونه به صورت جایگزینی تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند؛ بدین ترتیب در هر گروه تعداد ۱۵ بیمار دیابت حضور داشت . ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه امیدواری اشنایدر (۱۹۹۱) بوده است . بهزیستی درمانی در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برای اعضای گروه آزمایش اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس یک متغیره و چندمتغیره استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد بهزیستی درمانی تاثیر معناداری بر امیدواری به زندگی دارد. بنابراین ، به نظر می رسد این مداخله برای بهبود امیدواری به زندگی افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ کاربردی است .

کلیدواژه ها:

بهزیستی درمانی ، امیدواری به زندگی ، بیماران دیابت نوع ۲.